Dayanamam
‘Hatırlatma kendini öyle durduk yere.
Gittiysen gittin.
Ve öldüysem öldüm işte,şikayetim yok.’
Yeni bir cümle duymaya şimdi senden,ihtiyaçta yok.
O ağlamaklı bakışlarından sıyrılıpta gelen yalanlarla,
İnan bana,
Gücüm yok.
İyiyim ben,sağol.
Bunu sormak için girdiysen yine aklıma,
Ve bunu sormak için araladıysan kabuğunu bir yaranın,
Görmüşsündür sende muhakkak.
Sensizim felan ama,
İyiyim işte,sağol.
”Mevsimler değişecek’ diyorlar sevgilim.
Gittiğinden haberleri yok sanırım.”
Benimde haberim olmasın,
Gelirsen.
Yastığın öbür tarafında kırılmış bir saç teli,
Astığın bir yüzün yanağında sıcacık bir öpücükle uyandırırsın beni,
Belki..
Biliyorum.
Bende ömür boyu sevemem seni.
Ama ömür bu işte.
Bakarsın bugün ölmüşüm,
Ve bir bakarsın bana yeniden o tanıdık gülüşünle,
Hüznü yüreğe sızmadan,öldürmüşüm.
Bir gün karşılaşırız elbet,neden olmasın.
Senin saçların uzamıştır,
Benim ömrüm kısalmıştır biraz.
Senin,yüzünde yeniden gülmeye sebeplerin,
Benim o sebeplerden ıslak gözlerim vardır.
Kokun,
Kokun vardır başkasının saçlarından içine çektiği.
Ve belki,
Bir umut vardır teninde hala,
Eski bir dokunuştan kalma,
Belki..
Sevgilim,
O gittiğine söyle,
Allah’a emanet etmesin seni.
Ben,
Seni burda görmeye,
Dayanamam..
